Ben kendime küserdim
Sesim yitik sanma
Bileyli meydanlara
Susardım
Bir tek sana
Yetmedim diye sevdada
Ağlardım
Yiğitliğime kanma
Çocuklarla
Kirpikleri batarsa sol yanıma
Ben türkülerle yaşardım
Sürülmüş topraktı ciğerim
Ağıt ağıt
Bozlak bozlak yanışım ondan
Ahh ne çok yılda yaş almışım
Eskimiş
Örselenmiştim
Yaşlanmadı isyan olan bedenim
Ben
Bıraktım limanlarda bu çorakta
İnsan gömleği giymiş sıfatsızları
Bıraktım
Zamanı çalanları
Bir oyum var verecek
Bıraktım
Siyasi yalanları
Çok öldüm ben çok
Çok katledildim yalansız
Korkudan anmadı kimi
Kimi toprak atmadı bedenime
Çok öldüm ben çok memleketime
Kimi yaktı kuru dal gibi
Tutuştum Madımak Madımak
Kimi astı bir Mayıs sabahı adımdan korkarak
Ben kendime susarım
Sesim yitik sanma
Öfkem bileyli kında
Bakma bir gün daha öldüğüme
Bir gece dolusu sevdiğime
Sokaklar dolusu yürürüm
Sığmam caddelere
Bahar, bizle gelir zamansız unutma
Çıkar saklandığı yerde
Bin bir renk çiçeklerle
AHMET GÖÇER