Bazen uyku uyanıklık arası bir şeyler görür insan, anlamlandıramaz.
Gerçek ile hayalin karıştığı anlarda izlemede kalırsınız olanları.
Evlat edinenlere gelsin şiir.

Uyku tutmayan nice gecelerden bir gece
Pencerede gözüm göklerde
Dolunay bir başka güzel
Bir başka aydınlık

Kıyıya yakın evimiz
Kıyıda bağlı kayığımız
Sanki bir hareket var oralarda
Zor bela seçtiğim hayalet

Oturdu kayığın içine
Çömelir vaziyette kenarlara tutundu
Acı çekiyor gibi hayalet
Rüya mı görüyorum yoksa

Fazla bir zaman geçmedi aradan
Hayaletin elinde bir karaltı
Kucağına yapıştırdı onu
Sağa sola salladı fırlatacak gibi
Sonra bıraktı küçük hayaleti kayığa
Toparladı eteklerini
Ağlıyordu hayalet, gözlerini siliyordu
Denize doğru gidip gözden kayboluyordu

Donmuş gibiydim sanki
Kıpırdamadan, göz kırpmadan izledim
Hayal mi gerçek mi karar veremedim
Sabah olsun diye düşündüğüm sırada
Ağlama sesi çınlattı ortalığı

Sanki bebek şimdi doğuyor
Şimdi aklına geliyor ağlaması
Kimin istenmeyenisin sen ey bebek?
Benim isteyenim olur musun?

Kırk yıl olmuş bir evlat bulamamışım
Adamın diline düşmüşüm
Boyun bükmüşüm
Koşa koşa gittim adamın yanına
Müjdeledim Musa’yı
O bizim Musa
Kim ne derse desin
Dualarımın karşılığı
Evimizin bereketi
Hoş geldin Musa


Müjgân Akyüz Dündar