senin cümle Sarı sülalesinin
ödleri sıdıyo(du), benden
garşılarına çıkıvısam paçalarından aşşa salacaklar
bi kindar bakışım mar,
kinimden-garezimden
has-öz ekinnerini,
harımlarını güderin,
keleklerini-göğerilerini yedirmen,
ağaşlarını eğşerin,
eşgere çelen duvarlarını yıkarın,
anlarını kakarın,
yolaklarını bozarın,
ağızlarını açıp da bişiycikler deyemezlerdi..
.
işemeye çıkartmazdım çoluğunu-çocuğunu..
eyatlı bişiy deyviseler,
garacücen zaten bi mahanaya bakıp duru(r)
hukuklarına şirnece(ği)mi
başlarına tebelleş olca(ğı)mı eyi bilillerdi
fırsandını gollayon valla;
bi pundunu de(n)k getirsem hani!
senin annaca(ğı)n Sarıların başına
tastamam bi(r) püsgüllü bela..
.
neyimişde Sarı efradı galabaymış..
vız ğeli(r), tırıs ğeder valla
geş onu boba!
hallıymış-mallıymış, haklıymış
en birinci abıkatı varımış
gadı-gaymakamı tanıllarımış
garağul gumandanı ahbaplarıymış
ma(h)keme kimin umurunda;
.
Allah gul başına vermesin,
benim gibi bi sergerde
töbe bin kere töbe!
esdağfirullah töbe
.
başımdahı “Dezemin Elif zevdası”ynan
boşlayvıdım Sarıları-marıları
ta .mına ğoyan
ne halleri varısa görsünner
döyüs oğlu döyüsler
dünnaya onnarın uçu mu ğeldim deye
sergerdelik,havaslık,
serserilik, deliğannılık
zevdalık öyle bişiy işdee
.

valla höyle melaike ğibi bişiy oldum iresmen
bakıyorun daa; hinci havaslık mı var
get leen
adamı zorunan güldürmen
aldın mı aldım,
vardın mı vardım
hadi güle ğüle..
sen sağ ben selamet
olmadı mı “heyvallah” bana
sen yoluna, ben yoluma
esgiden bi ğarı “ayrılcan” dese,
harp tüter galırdı
sefalet, rezalet
cinnet-cinayet, alamet
nerde nedamet, basiret
adalet, feraset,
.
o zamannar, söz temsili birini bellikledin ya?
ğünü ğeldi, sülüsünü aldın asgere mi gettin..
teskereli ğelesiye deği(l), ölüp ölesiye
kimse yavıklına “gözüyün üsdünde gaşın
omzuyun üsdünde başın var” deyemezdi
biri elin yavıklısına bi döyüslük mü etdi
hiş bi Allahın gulu selem-melem mermezdi
kimse sa(hi)p çıkmaz, adam toplar göçünü
pılısını pırtısını dolay dolay çeker gederdi,
bi taha köy cenahına dönemezdi yüzünü.
.
dönse de kimse selamını gabil etmez-edemezidi
ya da höyle “yönü-öte” dutar düzenini
ho yanna davşırdı evini-yerini;
bırağ Allasen yahu? n’oldu ga(y)ri hinci?
!
öyle bi döyüsün gızına da sahap çıkan olmazdı
kimse o(ğ)lunu kendine minasip görmezdi
odaya gayfaya pacaya varsa
yanına oturan, çayını içen deği(l)
on kere de selem-merse alan olmazdı?
öyle gayfayı terketmesi yetmez
bi taha ebi ceddi oraya uğradığı ğörünmez
köyün dışına sürüvürler,
adamı erezil ederler;
hinci..?
hırsız arsız, ayyaş, alamancı olmayana
öyle! gız-mız vermeyollar boba!..
ömrün ahir zamanında
bunu da görceğmişiyiz demek ki
nasip! neydelik hinci,
elden ne ğeli(r)!