(21.yy insanlarına)


Bir hayat ki öbek öbek
kurtlar ürer yarasında!
Bir hayat ki ecinnili
merhem umar sarasında!

Bir hayat ki nadan olmuş
Yusuf kuyusunda naçar!
Yollarını sisler basmış
zulmet biçer karasında!

Bir hayat ki cebi delik
dilenciler yanaşması!
Yaşadığı bir saraydır
bir kuruşluk parasında!

Bir hayat ki bu dünyanın
en kudretli hükümdarı!
Bir tecessüme soyunmuş
varlık yokluk sırasında!

Bir hayat ki benim diyor
şu ormanların kralı
Pençeleri yerle yeksan
eşekliğin narasında!

Bir hayat ki haykırıyor
ölümsüzüm ölümsüzüm
Azrail sillesi yemiş
iki vadi arasında!

Bir hayat ki bir zavallı
bir tane nefese muhtaç!
Damı kerpiç çarık giyer
medenilik zarasında!

Bir hayat ki sokağını
meçhul bir mavera bekler!
Şeytan bile ümitliyken
hiç şeş gelmez kurasında!

Bir hayat ki bohçasında
münafık martavalları
Özenmiş o zalimlere
firavunluk davasında!

Bir hayat ki rota bilmez
limanı kaybeden gemi!
Zincirlidir ambarları
pusula yok zulasında!

Bir hayat ki gökler döver,
yer ummanlara savurur!
Pramitler çöreklenmiş
orasında burasında!

Bir hayat ki rezil rüsva
çirkefliğin baş tellalı!
Utanmasa raks edecek
Peygamber’in Hira’sında!

Bir hayat ki tapulamış
bütün şehir ve evleri!
Bir çadıra düçar olmuş
riayetsiz kirasında!

Bir hayat ki güvenilmez
ne gerçek ne rüyasında!
İsmi sahte kendi fani
yaşanmıyor dünyasında!



k.a.gazioğlu