Hep bâki bende geceler,
Uykular firaridir.
Her gelen harami,
Ömrümü talan etti.
Bir cihat başlattım,
Yüreğim süvaridir
Duy sesimi ey fani
Ben sahte aşklara,
Sığınmam yalancı meşklere,
Yıkarım pervasız düşünceleri.
Çıkarttım lügâtımdan “yok” la biten heceleri
Çık artık boğulduğun karanlık kuyudan,
Gör yüreğimde gerçek sevgiyi,
S e n, bilmedin ki...

Bırak oynasın çocuklar sahte oyunları,
Hangi hakla hapsedersin onları
Dayanacağım kapına yeminim var
Dizlerim dermansız
Gözlerim fersiz
Belki adımlarım yeteriz
Sorgusuz, sualsiz
Kırdım bütün parmaklıkları

Yüreğime çarık giydim
Attım nehir’e sandalımı,
Düştüm yollara yâr...
Heybemde aşkım,
Sol yanımda pusatım
Gecelere sığınmış mülteciyim
Bilsem ki al kana boyanacağım
Yolun sonunda...
Bir beyaz güvercin göreceğim,
Sana geliyorum sana...

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)