Bindokuzyüzyirmilerde
Anadolu’yu tutuşturan
Emperyalizmin nefesi
Hoyrat bir rüzgar gibi
Gücünü deniyor sanki.
Beyrut, alevlerde..

Uygar dünya dediğin,
Milletler seyrederken;
O kahreden,
Umursamazlığın hedefi
Lübnan’da ağlayan
Ölen bebekler mi:?
Kavrulan bedenler
Yiten canlar mı olmalı
Ortadoğu’ya
Çizilecek haritanın bedeli..

Din kardeşi adına sığınıp ta
Sırtımızdan vuranlar zamanında
Sus pus olmuş seyrediyor dehşeti.
İnsan hakları, özgürlük, demokrasi,
Söylemleri, kimyasal silahlara
Gün be gün kurban gitti...

İnsanlık dediğin,
Uygarlık dediğin,
Kurumaya yüz tutmuş bir çiçek gibi
Seyretmekmiş Beyrut’ta alevleri.
İnsan olan hesabını vicdanına vermeli;
Ortadoğu’ya
Haritayı zamanında
Güc’ü kullananlar mı,
İzzettin ailesinin onbir ferdi mi çizdi,
Fosforla kavrulanların
Suçu neydi ki..! ?

28/07/2006

H Hikmet Esen