Say ki dokundun
Saçlarına Güneş’in
Say ki, Körfeze taktığın
Yelkendi İda
Açsan kollarını poyraza
Martılar Pegasus olsa
Hani uçursan uçurtmanı da
Babakale’den Cunda’ya
Ufuklar hep aynı yürek yangınlarıyla
Tutuşur nasılsa
Gün batımlarında.


Onca yağmur, onca fırtına
Ne bir damla taşabildi
Denizin kasesinden
Ne de eksildi öfkesi.
Köpük köpük kanasa
Tuz da bassa bağrına
İsyandır kabardıkça
Dalga dalga saldıran,
Akıp giden zamana


Tanrısal kılıflarla
Troya’nın başına
Örülen çoraplardan
İlkkurşun’la başlayan
Anadolu isyanına
Onca istila, onca kavga
Ve hala bin pınardan boşalan
Gözyaşlarıyla
O koca dağ, bıkmadan saklar
Zeus Altarı’nı ama
Ne Sarıkız kaldı doruklarında
Ne Olimpos avanesi
Öyküler hafiften bir fısıltı şimdi
Salınan çınar yapraklarında


Say ki, her gün batımında
Günü takıp da
Gecenin saçlarına.
Rüzgara karışan
Kekik kokularıyla
Yaşamı sağıyoruz yeniden
İda’dan Cunda’ya
Say ki, zahiri akşam
Dönüp baksan
Gün
Madra’nın ardında



05/08/2010
...Ayvalık...
H.Hikmet ESEN