BİR ŞEYCİK OLMAZ

Büyük yazarmış, kalemşörmüş beyim!
Doğrudur, ben de aynı fikirdeyim(!)
Bulunmaz Hint Kumaşı, belirteyim:
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

Bakmış meydan boş, çıkıp yazmış hanım.
Şiirine kendince yapmış tanım.
Çok özenmiş yazanlara, vah canım!
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

Nuh Günü’nden kalma kelimeleri.
Beylik sözlerden de durmaz hiç geri.
Aklına gelen, olmuş imgeleri.
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

Doğudan batıdan kelime katar,
Anlaşılmaz olmakla hava atar.
Hâle yansımayan söz, göze batar.
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

Kelimelerin anlamını bilmez,
Yanlış yazar, imlâyla ilgilenmez.
Hâliyle doğru telâffuz edemez.
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

Noktalama işaretleri neymiş?
Bir noktayı, bir virgülü öğrenmiş.
Virgül gibi küçülerek eğilmiş.
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

Edebiyatta yeni moda buymuş:
İmlâ, noktalama kalkmış; bu, duymuş.
Cahilliğine süslü kılıf uymuş.
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

N’eyleyim gerçek yazmayan kalemi?
Bak, gör kendi dışındaki âlemi.
Yüreğin varsa yaz, başka elemi.
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

Alıntı fikir, çalıntı ifâde.
“Ettim hakkıyla görevi îfâ” de.
İnan, ben de ederim istifâde.
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

Kendine has dil yok, his yok, âhenk yok.
Sanata kattığı değer yok, renk yok.
Burnundan kıl aldırmaz, ona denk yok.
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

“Ne yazacak” diye gözü patlıyor.
Okudukça hasedinden çatlıyor.
Boş reklam bunlar, Dünya çağ atlıyor.
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

Nevşehrî, ucuz reklamlara kanma.
İşi düşerse bulur, meraklanma.
Menfaati biteni sen de anma.
“Ben ben ben” diyenden bir şeycik olmaz.

Hamiyet Su Kopartan (Nevşehrî) ✍
18.03.2022