1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
644
Okunma
BİR KÂĞIT BİR KALEM
Yine hazan, yine yaprak dökümü,
Hayat ağacımın kökten sökümü,
Bilmem diri miyim yoksa ölü mü?
Geriye kalan: Bir kâğıt, bir kalem.
Ruhum engin denizlere dönüktü.
Dilim elemini döktükçe döktü.
Lakin mavinin rengi de sönüktü.
Derya yerine: Bir kâğıt, bir kalem.
Rûz-gâra yakışan esip geçmektir.
Aşığın murâdı sevdâ çekmektir.
Çölde bir yudum suyu beklemektir.
Benim yağmurum: Bir kâğıt, bir kalem.
Ay güneşe, gün geceye yanaştı.
Ak karaya, kara aka karıştı.
Tüm yumaklar birbirine dolaştı.
Düğümü çözdüm: Bir kâğıt, bir kalem.
Nevşehrî’yim, bir canım var, bir ismim.
Ne duyulur ne de görülür cismim.
Cebimde bozuk param, eski resmim,
Hicran sermâyem: Bir kâğıt, bir kalem.
Hamiyet Su Kopartan ✍️
5.0
100% (7)
Cevap Yaz
