El sayma ne olur beni kendine
Kan gölü olduysa gözüm sanadır
Öyle muhtacım ki sana, sevgine
Sükunetim sana sözüm sanadır


Sanadır içim de üşüyen alev
Sanadır boş ise gönül denen ev
Yalandan da olsa bir kerecik sev
Yandıysam kül sana köz’üm sanadır


Hasretim sarılıp canım demeye
Seninle ağlayıp biraz gülmeye
Hazırım uğruna bin kez ölmeye
Üşüyorsam kışım, güz’üm sanadır


Yıllar yanılt’sa da bizi sevgilim
Sevda rüzgarınla efil efilim
Eyleyip yoluna canımı kilim
Sersem yokuşum yok, düz’üm sanadır


Hasretinle solar ömrüm çürür’üm
Hayalinle mahzun yalnız yürürüm
Her nereye baksam seni görürüm
döndüysem kıblem aşk yüzüm sanadır


Hamur’um sanadır tuzum sanadır
Kurban’sa can denen; kuzum sanadır
Harlansam ateşim, buzum sanadır
Tabip neye yarar lüzum sanadır


El sayma ne olur beni kendine
Bağlıysam ip sana çözüm sanadır
Kabul et beni de girdiğin dine
Vermişse’m aşk diye özüm sanadır


Ağlasam sanadır gülsem sanadır
Uykumu bin parça böl’sem sanadır
Başkasından bilme can verişim’i
vakitsiz apansız ölsem sanadır