Kıyametten sonrası, yine doğsaydım eğer
Köşe bucak dünyada, arardım ne zannettin?
Evvelden nasıl ise, kalbimdesin son değer
Her önüme gelenden, sorardım ne zannettin?

“ Vel Ba’sü ba’del mevt” de, yine dirilmek demek
Filizlenen sevdayla, hepten örülmek demek
Esas önemlisi de, benle görülmek demek
Has bahçene güllerle, girerdim ne zannettin?

Kayığımız batmıştı, çıkmıştık bir adaya
Tabiat evimizdi, lüzum yoktu odaya
Tek derdimiz huzurdu, şükrederdik Huda’ya
Senin dalında biter, ererdim ne zannettin?

Sen ne söylersen söyle, bozmazdım hiç aramı
Seninle onarırdım, kapanmayan yaramı
Öz canımla beraber, malım mülküm paramı
Varım yoğum önüne, sererdim ne zannettim?

Küsmek işim olmadı, tutkunuyum barışın
Aşk adına koşanlar, finalinde yarışın
Candan ciğerden öte, kollarınla sarışın
Duygular karşılıklı, sarardım ne zannettin?

Fanilikte olmadı, ötesini bilemem
Yenisinde dedim ya, gayrısını dilemem
Sen varsan hayat bulur, sen yoksan da gülemem
Vuslatın hamurunu, karardım ne zannettin?

Necati dilek tuttu, duaya âmin dedi
Allah da biliyor ya, yalnız seni istedi
Âdem iblise kandı, yasak elmayı yedi
Havva’nın hayalini, kurardım ne zannettin?

Necati OCAKCI
12.03.2023
ANTALYA