Dağlara kar yağardı
O içine ağlardı
Fay hattına rastlamış
Çöken koca bir dağdı

Ahşap penceresinde
Açar al bir sardunya
Bahar gelirdi güya
Arkası uzunca düş
Hayat yüksekten düşüş

Uzakları tararken mavi gözleri
Bir deri, bir kemik elleri
Sakalıyla selamlar gelenleri
Başıyla yol ederdi
Kaybolur giderdi

Gurbeteydi laneti
On sekizinde kopar kıyameti
Bir kara kilit asar
Bir daha eve sokmaz gurbeti

Bir ömür adar
Yüreğinde bir yama
Kitaba ve kelama
Kurar kağıttan bir dünya
Kalanı boş bir rüya

Aşkın bu postnişini
Tanır dervişini

Babadan kalma konağı
Gariplerin uğrağı
Acıların yumağı

Sardı sarı zamanlar boyunca
Ve son boğumundan kırıldı gonca

Günlerden cumartesi
Asker ve postal sesi
Zaman l980 On üç eylül
Kurudu gül

’Sefer’i çağırın !’ Dedi
Anlattı, karpuz nasıl pişerdi
Önce dudakları titredi
’Kaldırın !’ Dedi
Sefer’in kulağına eğildi
’Sefer bekletme !’ Dedi
Yirmi gün sonra sıra Sefer’indi

Okundu terekesi
Ahşap bir rahle
Bir bakır ibrik
Dantela kılıflı asa
Sardunyalı penceresi
Oturduğu kara bir taş
Ve çok bekletmeyen sırdaş

Gittiler el ele
Ortalıkta velvele

Kitap, kelam
Vesselam

Mahmet amcam


Hayrettin YAZICI