Aşkın firakıyla, Hasret ve hüzünle elem çeken bir kalbin serencamını dile getirmişsiniz...
Şiirinizin ritmi ahengi ve anlatmak istediği tema gayet açık ve sarih olmakla birlikte, isyan, hüzün ve ızdırapla iki büklüm olma var özünde...
Kendine ve kadere sitem ederken ölçüyü dengeli tutmuşsunuz, fazla ileri gitmemişsiniz, bunun bir ilerisi kadere isyandır ki bu da, çok tercih edilmemeli diye düşünüyorum..
Duygu ve düşüncelerinizi ifade ederken, kullandığınız, nadide ifadeleriniz ve kafiye düşünceniz bir sanata dönüşmüş adeta...
Bir kendime küstüm bir de kadere...... derken kendimize küselim bu acıyı bize yaşatana küselim ama kadere küsmeyelim sevgili dost...
Hiç çıkmaz aklımdan, gözüm arardı
Bir anda içimi, alevler sardı.
Kaybetme korkusu, her zaman vardı
Bir kendime küstüm, birde kadere ...
aşk ve sevdanın akıldan çıkmaması, kaybetme korkusunun içinden çıkmaması, bu acıyla içinin alevler sarması, bu aşk ve ayrılık acısının en güzel ifadelerindendir ...
yüreğiniz dert görmesin sevgili dost, gönlünüzde nebean eden rengarenk duyguları bir çiçek gibi buket buket dermeniz dileğiyle....
selam ve sevgilerle..