Erkenden sabahın serinliğinde
Avaz avaz simit diye bağırır
Çocuk düşlerinin derinliğinde
Avaz avaz simit diye bağırır

Sermayesi solmuş küçük ceketi
Hiç kimseye ağır değil külfeti
Helal kazanmaktır tek marifeti
Avaz avaz simit diye bağırır

İş hayatına er düştü dediler
Toprağı tırnakla eşti dediler
Ekmeğin peşinden koştu dediler
Avaz avaz simit diye bağırır

Çaba yoksa evde ekmek olmuyor
Çalışıp okula zaman kalmıyor
Çarşının ağası yokluk bilmiyor
Avaz avaz simit diye bağırır

Boş okul çantası dolacak belki
Annesine ilaç olacak belki
Babanın yerini alacak belki
Avaz avaz simit diye bağırır

Ne babası vardı nede abisi
Tümden dibe vurur onun kabusu
Altı delik lastik ayakkabısı
Avaz avaz simit diye bağırır

Yırtılan sesiyle hüzün haykıran
Kötü talihini bir nebze kıran
Aileye set olmuş berk dalgakıran
Avaz avaz simit diye bağırır