Çıkmışam ben aşkın yüce katına
İkrâh ettim gâyrı geri gelmezem
Yolda olsam binmem nefsin atına
Mendil verse akan teri silmezem

Yanan yansın bu cihânın varına
İbret derim ol Mansur’un dârına
Ak olmaya bu gün değil yarına
Hakk var iken başka kapı çalmazam

İp atamam kemâlatın bendine
Mağlup olmam kör feleğin fendine
Kim ederse eder elbet kendine
Ümmi idim gayrı âgâh olmazam

Gâh turâbım basan basar başıma
Gâh harâbım hikmet düşer aşıma
Gâh serâbım hilâl düşer kaşıma
Hak edene haksız nazâr kılmazam

Söz edemem hakikâtin erine
Yüz çevirmem muhabbetin pirine
Amel ile düşsem kuyu derine
Sabır ile sararuben solmazam

Kıymet vermem riyakârın derdine
Lüzûm görmem girem yalan yurduna
Divân durmam namertlerin ardına
Her kes bilir bende beni bilmezem

Gâhî derviş gâhî meczûb diyeler
Söylemem ki hicâbımı duyalar
Günâhımı sevâbımla yuyalar
Herkes güler ben ağlaram gülmezem

Makberî’yim sine üryân gezerem
Hâl ehlini çeşm-i giryân süzerem
Aşk aşk deyu hâr içinde yüzerem
Cismim ölse ben alemde ölmezem

________Makberî