Kaşı, gözü boyalı, saçları bukle, bukle!
Boyu, posu yerinde, kendisi bir içim su…
Çek boy resimlerini, telefonuna yükle!
Fazla ortada gezme, için yanar doğrusu…

Çantasında tableti, koltuğunda laptopu,
Söylemedikten sonra, neye yarar soy sopu!
Yürüyüşü mest eder, andırır antilobu!
Derler ya en güzeli, soylu tayın dorusu…

Gözlüğü saç üstünde, kulağında bulutut!
Otur şöyle yanına, tüm dertlerini unut…
Fazla laf yeme sakın, biraz yutkun, biraz tut!
Bir de sevildin mi ya, kalmaz gönül korkusu…

Mercedes’i garajda, elinde bir kumanda…
Akla gelen rahatlık, hiç eksiksiz var onda!
Yemeği hazır gelir, arzusu telefonda;
Bahçesinin cenneti, Hıdırellez korusu…

Böyle hayata ne var, şanslı doğmuş anadan!
El değmeden gelir su, kumandalı vanadan!
Dönüp baksan sanırsın, çıkmış tüm zıvanadan!
Sessizce akıp gider, sanırsın dupduru su…

Gençler sosyal medyada, boyna “tivit” atıyor!
“Volkmeni” kulağında, dinleyerek yatıyor!
Cehalet zekarette...Yavaş, yavaş bitiyor!
Herkesin kafasında, ne olacak sorusu…

Bir yanda “instagramı,” öbür yanda “facesi!”
Bu çağın da var elbet, gündüzü ve gecesi!
“Vatzap,” “hatmeil,” ”yutup,” “tivitır” ve nicesi;
Bilirim en son öter, İsrafil’in borusu…

Antalya-2023/02
Halil Şakir Taşçıoğlu