1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
464
Okunma
ülkem sallanıyor,
bir beşik gibi,
uykunun uykusuzluğu,
kapıyı çalıyor,
kim o diyecek hal kalmadı,
ne ayak yürüyor,
ne kol sallanıyor,
öyle kal geliyor,
bir iki üç,
evde yokum,
duvarlarda konuşmuyor,
öyle habersiz ayaklanmışlar,
ne göz gözü görüyor,
ne kulak kulağa bir tını gönderiyor,
bir sonsuzluk kapıyı açıyor,
ne çalan görünüyor,
ne tıkırdayan kapı,
taş gibi,
belkide sadece suskunun susu,
artık ses tınısını kaybetti,
taş taşar,
yaş uçar,
yine ben yorgun bir hüznü,
yastık yapıp sinemi yasladım…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (3)
Cevap Yaz