Hasretine ağlamaktan kurumuş göz pınarlarım,
Sensiz geçen ömrümün hangi bir baharına,
Mutluluğuma vakitsiz estirdiğin ayrılık hazanına,
Harcadığın genç yaşıma hangi bir yaşları döksün...


Dilsiz onca kuşlar kurmuş iken sıcacık bir yuva,
İstedim’ki bir kaç aşk cümlesi söyleyesin bana,
Çaldın kara kışa kar beyazı aklar yağdırdın saçlarıma,
Miras bıraktığın acılarla kaldım fırtınaların ortasında...


Her yağan yağmur’da sen geliyor iken aklıma,
Nasıl kırılmayayım maziye darılmayayım anılara,
Bedenim benzemesin kumlar dağılmış sokaklara,
Kırık bir kum saatı misali nasıl akmayayım çaresiz yarınlara...


Hani o sana yanan bana şimdiler’de dağlar taşlar ağlıyor,
Ruhum ya o ya hiç deyip tarifi imkansız hasarlarla doluyor,
Umutlarım hayat pazarında kurumuş güller gibi duruyor,
Yeter çık gel düşürme zamana yokluğunun gölgesini sevgilim...!

Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 22 / 02 / 2023. 09 : 00