Hicran rüzgarları esiyor ülke üstünde
günlerin ötesinden
göçük altına sıkışmış anıların
feryatları yükseliyor her yerden.

gözleri korku romanı
çocukların
babalar sessiz..analar perişan
baş kahramanların.

Gökten mi
yerden mi
acıdan mı sevinçten mi
senden mi benden mi
soğuktan mı suskun bunca insan
yoksa sahipsizlikten mi!

Sarılmış köpeğine bir bala
anası babası gibi kalan
korku dolu gözleri bir deniz
dalgaları yüreğini boğan.

saat:04.17
karanlıkla indi üstümüze ölüm
yoksa...yoksa senin yüzünden mi?

Nice canlar kaldı toprak altında
kimi sessiz..kimi yarım
ince bir delikten ışık görünür:Umut
ve...saatlar hala 04.17 de durur.

Biz ağıtlar yakarız,destanlar
şehitlerimize
hiç ders almadan övünürüz
fıtrat deyip,kader deyip geçiştirir
devam ederiz dövünmeye.

Ne ağlıyorsun gönül!
bu ne ilk acı ne de son
daha neler çekeceğiz neler
bak geçmişine de gör.

Bahri GÜVEN Şubat 2023