Yaşanan bunca acılardan sonra
Kendimi uzaklara atabilmek için
Haritalardan yol beğeniyorum kendime
Yıkıldı tüm yeşeren umutlar
Kötüsüyle yaşandı her şey
Doksan saniyede yerle bir oldu heryer
Unutulurmu dersen,evet unutulur
Yarınlarımız üç boyutlu film gibi
Gece beni,çöl karanlığı, ışık herkesi aydınlatsın
Her taraf titremekte,çok sert esiyor rüzgar
Ağlamaklı gözler,dinmeyen feryatlar
Tarifsiz hüzün aşılıyor yüreğime
Çilekeş zamanlara tutsak olmuşuz
Efkarlıyım,yangınlardayım,
Fikirlerim çılgın,hep yanlış yollarına sapıyor
Her söylenen söze bir cevap bulur bunlar
Kurulan hayaller yıkılmış kimin umurunda
Bütün değerlerini feda etmişken
Siyah,zeytin tanesi gözlerine kim bakar ki
Kalp çırpınıyordu, beton altında
Keşke haddimi bilip karşınıza geçip
Söyleyebilsem hissettiklerimi
Dil tutulmuş ,kalem yazamıyor her şeyi
Umutları yitirilmiş
Yüreği çalınmış beden olduk sayenizde
Her gün için saçımıza beyaz bir tel eklediniz
Olumsuz ne varsa çıkardınız karşımıza
Doğru bildiğimiz yolda ilerlerken
Her adım atışımız içimize dokundu
Bir nefes kadar yakın olduk ölüme
Kalemimden çıkan kelimeler eksik kaldı
Ve ne kadar yaralı olsa da yüreğim
O kadar sizinleyim geceleri......
<<YEŞİLIRMAK>>