İÇ HESAPLAŞMA

Karanlıklar içinde kaldık
Sanki kar yağıyor üzerimize
İliklerimize kadar üşüyoruz!
Günler geçmek bilmiyor,
Yüreğimiz de ince bir sızı,
Gönlümüz de fırtınalar kopuyor,
Varoluş sebebimizi sorguluyoruz!

Yaşadıklarımız filim şeridi gibi,
Gözlerimizin önünden geçiyor,
Bir yudum sevgiye hasret kalmışız
Acılarla yoğrulmuş yüreğimiz,
Cam kırıkları içinde yürek acıtır hale gelmiş!

Kavgaların ortasın da kalmış,
Bir çocukluk dönemi,
Hayata küçük yaşta atılmış
Bir gençlik dönemi,
Hayat okulundan mezun olmuş
Orta yaş dönemi, yaşamışsak,
Düşünün bir
Hüzünlü bir hikayeden başka,
Elimizde ne kalmış olabilir?

Eminim,
Mutluluk çanları zaman zaman
Kapımızı çalsa da
Yaralı bir yürek kalıyor geride...

Hayat su gibi akıp giderken yaşananlarla,
Bir bakmışsınız ki
Mutluluğu, sevgiyi kaybetmişiz!
Kalbimize, yüreğimizee, gönlümüze, ruhumuza,
Farkına varmadan ne kadar,
Kötülük yapmışız hiç hissettiniz mi?
Bilmem, bilemem!

Şimdiler de
Elimizden kayıp giden hayatta
Sevgiyi, huzuru, mutluluğu arıyoruz!
Bir nebze de olsa kaçıp giden hayatı,
Yakalamak adına
Bulabilir miyiz, bulacak mıyız?
Hiç bilmiyorum ama
En azından yaşananların iyi tarafına bakarak
Kendimizi affetmeye çalışalım!

İşte,
O zamanlar var ya o zamanlar
Gözlerimizin içi gülecek,
Yanaklarımız al al olacak,
Yüreğimiz nefes alacak,
Gönlümüz de meltemler esecek,
Sımsıcak hülyalara dalıp,
Ruhumuz karanlıktan, aydınlığa çıkacak!
Ve
Karanlıkta üşüyen yüreğimize,
Çiçekler açıp Güneş doğacak!
Yeter ki iç dünyamızla,
Hesaplaşmasını bilelim canlar!

31.01.2023 Ankara P.ÇETİN