Minvalinde mehtabın giyindiğim bir resimsin, sen
Sevecen mevsimden göçen bir kuş mesela
Aşka öykünen bir dervişin uzandığı yolda saklı
Tutsaklığın romanını yazan, sensin sen sevdalı kadın

Uzak bir ülkesin bazen
Ucube gölgelerden ne kadar korktuğumu, ah, bir bilsen
Sensizliğin tarhında sersemlediğim
İklimlerden özlemse takındığım tavır
Bazen aşikâr
Bazen gizli saklı
Öpülesi dudakların değildir
Kondurduğum o buse alnına
Masumiyetin teması sensin sen
Uzaktan sevdiğim yıllarca
Bu aşkın tuzağında mutlandığım kayıtlı Allah katında

Hüsranım sonlanmadan gel
Hüznümü giyin de devril
Mevsimlere say söv
Aşkı ise ansızın öv
Lanet yeryüzünün lanet karanlığı
Asla bir karartıya geçiş hakkı tanımadığım tanıklığında
Tanrının
Gizimi sırlı aynalara buladığım

Ek.
Ekil.
Ekseninde devril.
Endamınla sev.
Eşref saatinde uyu.
Emsalsiz güzelliğinde şerh düş bu aşka.
Miadı dolmuş şiirlerden de asla medet umma.

Hummalıdır benim sevgim
Bir üzengi bazen
Ya da üzüntünün tarhında saklı gizin
Boyunduruğunda sergüzeşt mevsimin
Meali kayıp bir mısradır ansızın doğduğun
Ansızın göçtüğün kubbenin
Kim bilir saklı kaçıncı durağı
Ve duvağı o çocuk gelinin,
Söyle, Lavinia kabul görür mü Allah katında

Issızlığım.
İsyanım.
İbrazım.
Ve itirazım kadere.
Metruk hecelerden geçti geçeli yolum,
Yüzümde açan gülleri senin için derledim, sevdalı kadın.
Uzun uzadıya sevdiğimsin
Aşkın reçinesi bir gizin izisin
İsyanım sana değil kedere
Baş koyduğum bu imkânsız aşkın çeperinde
Saklı tutulası bir hülyasın
Bir muamma belki de.

Muradı dillenen bir tanrıyım ben aşkın nezdinde
Kâh solan kâh açan bir çiçek misali
Polenlerimi armağan ettiğim bahçenin cenneti iken yaz köşem
Kışkışlandığım kim bilir kaçıncı mevsim
Kaçıncı aşk bu
Minvalinde umudun
Ektiğim günah tohumu
Ve uydumsun
Ve uğurum
Ve uğruna savaş verdiğim
Varsın bir cihat ol sen
Varsıl bir eksende demlenen hüznüm
Boykot ettiğim
Bu bitimsiz özlem…
Sensin, sen Lavinia sen, benim diğer adım…