En iyi yalnızlığı ben yaşarım
anamdan çıktığımdan beri
bir çocuk uzatıyordu elini
’’elimi tut’’ diye
tutamadım..
o ses kaldı usumda
bir de gözlerimde asılı kaldı ölümü
ve ben yalnız kaldım.

En iyi yalnızlığı ben istemedim
o günden beri
ne haksızlığa ne hırsızlığa ne savaşa
sesim çıktı
ne de ’’gitme’’ demeye....
Resimler arkasında iki kelime
’’birlikte geleceğe’’.

Masal mıydı bunlar dimağımda
ışıksız gelen sessizlik
dünden kalan sözler tekrar mı oluyor
dudaklarımda
ya gecelerde asumanın yalnızlığı
sözcük gibi dökülür yüreğimden
çocuk dilimden
yalnızlığım.

İşte en iyi yalnızlığı ben yaşarım.

Yürüyorum cama
can sıkıntısından
dışarı bakıyorum
tehdit alıyorum yağmurdan
kara kara ölüm saçıyor üstüme
Ortadoğudan kalan.

Balkonuma bir kumru konuyor
yağmurlar camları döverken
bir garip yalnızlığı
bana bıraktı giderken.




Yalnızlıkla hayal dost olursa
yaşamda ne zorluk olur
ne de güneş erken batar
seven iki gönül gibi...
Şimdi hayallerimi arıyorum
yalnızlığım kadar.

Soran olursa alışmış deyin.
Bahri GÜVEN Ocak 2023