Kendimi mutlu etmek için
Hayaller kurdum bazen
Hayatın sarp ve gizemli yollarında
Boşu boşuna yaptığım bir yolculuk benimkisi
Elimde resmin düşler ülkesinde gezinirken
Boş düşüncelerinle yıprattım yüreğimi
Yönüm,istikametim yine aynı kapıya çalarken
Bir kez daha yalnızlığa terfi ettim

Anlamsız kelimelerde
Bir şeyleri telaffuz eder gibi oldun
Duyumamazlıktan gelirken,kulaklarımı tıkadım
Her ne ise zihnimin derinliklerinde sana dair
Tanıyabildiğim kadar da tanıdım seni
Gerçi iyi mi yaptım kötü mü tartışılır
Bilmeni istefiğim tek şey
İçim rahat ve vicdanımla barışığım.
Beni terk etmeyenlerin başında kadim vicdanım.

Neden ya da nasıl diye sorgulama hakkım yok Tıpkı senin de olmadığı gibi.
Sonuçta her birimiz kendimizden mükellef
Gidişattan mütevellit değil miyiz?

Bir zamanlar bakışların
Başkasıyla kıyaslanamayacak kadar güzel bakıyordu gözlerime
Ne yazıkki bakışların, bana haddini bil der gibiydi, İşte o an denizinden taşan dalgaların
Kayalara çarpışı gibi gelgitler yaşıyordum
Yüreğim nasılda çaresiz kaldı
Nasılda eridim bakışlarında biliyormusun
Söylenecek hiç bir şeyin kalmadığını anladım
Kendimi kandırırcasına,vardır bir bildiği dedim

Oturduğum yerden kalkmak istedim
Nasılda başım dönüyordu ayağa kalktığımda
Orayı nasıl terkettiğimi bile hatırlamıyorum.
Avuturum kendimi dedim her zaman olduğu gibi. Kendime has çılgın düşüncelerim vardı
Daha doğrusu her zaman olduğu gibi
Elimi bırakmayan ve varlığını hissettiğim
İlahi güç yine sahip çıkar bana dedim
Yoksa bu günleri göremezdim ki

Kaç kere kıyısından döndüm uçurumun
Kaç kere çok şeyi savdığım gibi
Biraz zaman, biraz mutluluk dedim
Gereksiz olan ne varsa
Silip attım hayatımdan
Kendimi resetledim
YEŞİLIRMAK