1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
419
Okunma
zamandı akıyordu,
harfler dökülüyordu,
ciğerimin köşesinden,
öyle bardaksız su gibi,
aklımın köşesinde bir soru kaldı,
öyle derin,
öyle kırık,
sığabileceği bir kabı,
ağlayabilecek bir kapı,
dinleyebilecek bir kulak,
belkide yoklar ülkesinde,
bir kedi, bir can yoktu,
neydi ki bu yaşamak,
kimine derya,
kimine çakıl taşı,
yok yokun yoku,
ben beni,
ben bana,
kokmayan gül,
belkide sadece gülüş,
kurutulmuş bir gülüştü yüreğimde adına yaşamak deniyordu…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (4)
Cevap Yaz