Dönülmez uzakların koynundayım şimdi
Vakit hazan
Vakit hüsran
Vakit ayrılık vakti
Vakit unutup herşeyi birer birer
Doğrulup ayağa kalkma vakti
Vakit kendine gelme vakti
Bitmeyen hazan mevsimi ayazından kurtulma vakti
Uzayıp giden kıştan sıyrılma
Yeniden baharlanma vakti
Şimdi yeniden doğacak kızıl rengine bürünmüş güneş
Göz kamaştıran ışıklarını saçacak dünyaya
Kırlardaki tomurcuklara can verip kokularını saçacak etrafa
Al renkli gelincikler saracak ovaları
Bembeyaz papatyalar donanatacak her yanı
Yine taçlar yapılacak o güzelim saçlarımıza
Seviyor sevmiyor diye fallar bakılacak yapraklarından
Rengarenk uçurtmalar özgürlüklere kanatlarını süzecek masmavi gökyüzünde
Süslü püslü kız çocukları yakışıklı delikanlı adayları koşturacak kırlarda sokaklarda
Cıvıltıları dolduracak pas tutmuş kulaklarımı
Şimdi yepyeni umutları yeşertme vakti
Şimdi özengiye kalkma tomurcuklanma vakti
Rengarenk çiçeklere dolanma vakti
Bak yine güneş ısıtıyor buz tutmuş yüreğimi
Ellerim yeniden ısınacak bir çift avuç içinde
Sevgi dolu bakan bir çift göz manzaram olacak
Yine heyecan ile atacak bu deli gönül
Kaybetme umudunu diyor bana bakan gözleri
Upuzun bir yolculuğun ilk adımları atılmakta
Tıpkı yeni ayağa kalkan bir çocuk gibi
Hem heyecanlı hem ürkek
Ve karşımda anne şevkatiyle beni bekleyen bir sevdicek
Dünyayı kucaklayacak gibi açılmış kollarını iki yana
Hadi gel diyor korkma
Ben burdayım ve inan düşmene izin vermem
Seni düşmeden tutarım....