Şu arşı inleten figanım vardır,
Sesime kulak ver duy yörük kızı.
Derûnumu yakan sönmeyen kordur,
Aşk’tır güzel kokan oy yörük kızı.

Yüreğinde sevgi dağları aşar,
Vatan millet bayrak denince koşar.
Dara düşse vatan cephede yaşar.
Sen ile boylansın soy yörük kızı.

Erinin yanında yerini alır,
At biner ok atar yaylada kalır.
Kilim halı dokur işini bilir,
Sen varsan kurulur toy yörük kızı.

Geçtiğin yolları karlı dağları,
Nisan’da yeşeren güzel bağları.
Yaylada yaptığın yoğurt yağları,
Anlat bize bir bir say yörük kızı.

Cemâlin ay gibi yanağın al al,
Başımı döndürür sendeki bu hal.
Söylediğin sözler tattığım bir bal,
Güzeldir sendeki huy yörük kızı.

Tariften acizim özelliğini,
Ancak gül anlatır güzelliğini.
Yıllarca korursun tazeliğini,
Meğer melekmişsin vay yörük kızı.

Koyunun sütünü akşam kaynatır,
Gece ninni söyler çocuk oynatır.
Sofrasını kurar hemen donatır,
Huzura gerili yay yörük kızı.

Töreyi öğrenir her şeyden önce,
Yuvasını kurar çağı gelince.
Dilde nezaketi incedir ince,
Yurda yuvasına bey yörük kızı.

Dindari/Osman Dindar/ist.