Hep kendi gücümüzün yansımasına devrilir özümüz
İmlasız sevinçlerimizin dalgaları döver kıyılarımızı
Hangi pençedir kabuğumuzu gönlümüzden sıyıran!
Hangi düşlerin kıymığıdır ayaklarımızın dibine düşen
Sığınır bir kuş çaresizce terli odalarımıza
Titrer içimizde o soytarı muştular

Bütün ütopyalarımı verdim ben sevdalı bir kadına
Haykırışlarımı taşıdı martılar çok uzak okyanuslara
Üşüdü parmaklarım asırlarca yaşamın tuşlarında
Senli masalar yazacaktım ben aşka, oysa umarsızca
Aklımda sorular büyüdü, dokundu özlem ruhuma
Bekleyişle tükendim yar yokluğunun yataklarında
Masallar el ele tutunup gitti sahte gökkuşaklarına

Bir çoban umut sağıyor sabırla, memede kir
Suskuların anahtarı açılmıyor, menteşe ahir
İhtişamlı yalnızlıkların ruleti hayat, mevsim mahir
Uykusuz günlerin terkisindeyim, saatler kör, sağır
Yalan bir sevinin kandili odamda, beklemek kahır
Bahanesiz yolculukların dergâhı hayat, renkler zahir

Sıkışan ruhumun kırlarına bahar gelmiş, sürgünde acılar
Bir var, bir yokmuş öyküsü yaşamak, gönlümde şaşkınlıklar
Kangren yüreğimde paslı bir bıçak, usumda yorgunluklar
Örtün mevsimleri bedenime, günaha soyunsun yalnızlıklar
İsyankâr umutlar var heybemde, aşka çıkıyor tüm yolculuklar

Selahattin Yetgin