Hasret ile yanan şu göğsüm olsun
Sen hiç Kederlinip yürek dağlama
Yüzün de hep neşe tebessüm olsun
Sakın ama sakın, sen hiç ağlama


Ağlama yavrusu kayıp kuş gibi
Dağlar da ahusu vurulmuş gibi
Akmıyor durulmuş, yorulmuş gibi
Bakmasın gözlerin, sen hiç ağlama


Ağlama çiçeğim nasip çöl diye
Göz yaşlarım var’ya sana göl diye
Çağırsa’n uğruma gel de öl diye
Gelirim gül diye sen hiç ağlama


Ağlayıp içimi dizme kurşuna
Dayanmaz yüreğim yakarış’ına
Sevdan açsın diye her karışın’a
Yağmur ben olayım sen hiç ağlama


Yeter ki yüreğin tat’masın hüzün
Ne gecen yas olsun nede gündüzün
solmasın dört mevsim o bahar yüzün
güze ben ağlarım sen hiç ağlama


Soldu gitti diye o genç yaşına
Dikil’me dayanmaz aynam karşına
Ezbere başlarım hasret marş’ına
Bize ben ağlarım sen hiç ağlama


Sen gönül omzunda mutluluk taşı
Kalbinin sırtını daya sağlam’a
Benim olsun keder, gam ve gözyaşı
Ne olursa olsun sen hiç ağlama


göz yaşın dizip mor dutlar gibi
Ağlama delirmiş bulutlar gibi
Keder bankasını haydutlar gibi
Soyan ben olayım sen hiç ağlama


Hüzün benim olsun dert benim olsun
Sen yaslar bürünüp kara bağlama
Unutursam adım bir namert olsun
Hep mutlu görünüp sen hiç ağlama


Ne hicran ağlat’sın ne cahil töre
Düşmesin gözünden bir katre yere
Sevda bir şiir’di yazdık deftere
Okuyan ağlasın sen hiç ağlama