Hayat deryasında deli bir rüzgar
Kırdı yüreğimin yelkenlerini
Çaresizce gelip kıyı’na vurdum
Aşkımın en güzel hayallerini
O sırma saçlarındı uzandığı’m sıcak kum
O yüzden güzeldi ölümden uykum


Güneş yanığı izler kaldı çatlayan dudağım da
Birde ahtapot yarası bu nankör sevda
Ne çok sarılır’dın eskiden oysa
Sayamazdım ellerini
izin gitti, hüzün kaldı sadece kollarım da
Birde güneş yanığı gamzeler al yanağımda


Şimdi bir intiharın helali’yim
Deniz geri istiyor ruhumu senden
Alnımdan öpmek için çırpınıyor dalgalar
Nasıl bir his bu.. bir bilsen...

Hicran yazılı bir vapur geçiyor
Gözlerimden içine bakıyorum
İçin de sen içime dönüyorum içim de sen
Dört mevsim yaşıyorum birden

Bir sonbahar akşamı
vakit bir hüzne gebe...
Üç mevsim geçiyor üçünde sen
Üşüyorum lodosun da hasretin
Doğurdu doğuracak özlem’lerim
içiyorum nefes nefes sesinden
Bir deli rüzgar esiyor
bir deli rüzgarda sen


Martılar diyorum böyle sessiz değildi
Gözlerin yosun yeşili, denizin ki maviydi
Balıkçı kuşları vurdu kıyıda ki teknemi
Sana boynum bu yüzden böyle eğildi


Şimdi bir mısra’lık yüzüm kaldı sana bakmaya
Birde güneş yanığı gamzeler yüreğini yakmaya.

Al...
al da götür ceset yığını bu sevdayı içimden
Ki Kıyı’na vurmasın bir daha şiirlerim
Doğmasın bir hüznün göz bebeğin de
Şu güneş yanığı, yanaklarım da
tebessüm çiçeği bu gamze’lerim