Ne kadar da tebessüm edersen et
Ve hatta tüm cihanı ser öne de değersiz
Dıştan değilki sevgi denen, içtenliksizse önemsiz.

Zamana ve mekana uymak bilmez
Saftır özü şekle gelmez
Vicdandan çıkandır nihayet
Asla karşılık beklemez.

İlinti kurduran bize kan bağımız değildi ki
Gönle su serpen sevgiler, onlar hep beklenilendi
Adına ister gönül de ister isen de can bağı
Yürekte var izleri, aşarsın zorlu dağları.

Önce kırıp, derdest edip
Hakkaniyetliyimi sanma edep
Çıkarken kelimeler dilden
Estirdin kaosları dünden
Bırakalı hayli oldu, dümenin başı deneni
Savursun esen yel artık, insan denen şu bedeni.

Anlatmak ne zor işmiş usta
Bilirsin ve fakat yetmez
Kelimeler kifayetsiz, çabalar boş hem de yersiz
Kader denir elbet buna, yine de sen hep çabala
Sığınma çaresizlikte, düşler olsun yarınlara.

Çarçabuk vazgeçilemez, hayat bu kimseler bilmez
Daha yaşanmadan yarına, şerle bakmak hayır vermez.
Her sayfasında biz varız, roller seçer hem oynarız
Güzelden iyiden yana ilhamları arayanız.

Kimse vazgeçmesin derim ben,
Yarınlar kurulur günden
Karanlıkları aşacak, omurgayı doğrultacak
Ta içten kor gibi yakacak umutlarına sarıl sen.

Düşsek bile çok aşağı, sen bakma zemine, sakın
Bulursun çıkacak gücü , zorlukları atlatırsın.
İnişleri, çıkışları, aşılmazları da olsa
Üst üste şu dertler, sabır taşımız çatlasa
Nihayeti var gelenin, gecesiyle yaşanırken
Elbet dönecek güne bu, aydınktır o beklenen.

Özümüzde dik durmalı, varsın eğilsin başımız
Heyecanı korumalı, o bizim ekmek, aşımız.
Hayatı güzel okumak, bence asıl durağımız.
O zaman değer de gönle, bir güzel söz saçar ışık
İşte o vakit yenilir, mutluluklar kaşık kaşık...

Oğuzhan KÜLTE