Bir gün gelsen çıkıpta uzak diyarlardan...
Şehrime taze karlar yağar...
Kopupta kızılca kıyamet...
Ortalık kan revan...
Senin gözlerinde nevbahar...

Gözlerin ki...Zehirli bir ok...
Gözlerin kıyıma hazır bir hançer...
Bağrımı delip geçer...
Koyu demli efkâr akşamlarında...
Dahası yok...

Ahh Kalina...
Sonsuzluk iksiri içmiş uzak diyarlara bakan izlerin...
Yansıması hoş bir sadâ bırakmış uçuk pembe sözlerin...
Yoksun...
Damarlarıma kadar içtim kimsesizliği...
Hüsranına yenildim...
Gitme...
Kalbim aşka doysun...

Pamuk ipliğine sarılı gülüşler bıraktın ardında ...
Öylece kalacak...
Asi ruhumda yer etmiş bir sevdanın ayak sesleri...
Seni kalbinden vuracak...
Kasıp kavurur şimdi ruhumu geçmişin izleri...
Terkedişlerin sonsuz kere aklımda olacak...
Bana nasıl kıydın...
Ardına bile bakmadın...
Söylesene Kalina...
Sana kimler kıyacak?...

Bu gece de iliklerim donuyor sessizlikte...
BIR sevda türküsünün adı geçiyor radyoda sensizlikte...
Üşümekteyim...
Yokluğuna bir kibrit çakıp...
Saman alevi göğsümü harlamaktayım...
O halde tutuşsun evren...
Umrumda mı?
Ben ki yokluğuna ağlamaktayım...

Ah Kalina...
Yolculuk bitiyor...
Ruhum eriyor...
Ömür geçip gidiyor...
Son duraktayım...