"Bırakıyorum artık"dedim şiir yazmayı
Her zaman zevk gördüm süzülerek ağlamayı
Kendimi bildim hep, gözyaşları arasında
Bir mıh gibi çakılı kaldım aşk hisarında

Hangi gün kapılmadım ki ben bu susuzluğa
Hangi gün sarılmadım ki ben bu mutsuzluğa
Yüreğimdeki sevgiler düştü,gökten yere
Hayatın mumu karşıma çıktı birdenbire

Ruhum yetişsin, düşen gözyaşını tutmaya
Sayfalar satırlar yetmez seni anlatmaya
Bir düş gecesi senle uzanıcam yarına
Yaş bıraktım kalbinin en kuytu kenarına

Pürüzsüz kaldım hep kılıcının kabzasında
Çaresiz kalıyorum kalbinin kapısında
Sarhoş olan gözlerim yanıyor gençliğinde
Baharlar son bulmuştu sen bana geldiğinde

Güneşe nükteler bahşediyorken hayatım
Yıldızlara gölge gibi düşüyor yalnızlığım
Açılan perdeler vuruldu ayın ufkunda
Her zerreye bir gölge düştü onun yolunda

Bekle beni,süzülüp duran yapraklarınla
Dokun bana,her gün kazdığın tırnaklarınla
Bir gün resimlerle uzat beni yatağına
Düştüm de çıkamadım ayrılık batağına