Ben şimdi ne yapmam lazım derken; dört yıl önce kaleme aldığım dizeleri ufak bir değişiklik yaparak tekrar sizlerle paylaşmak istedim. Anlaşılan o ki, pervene gibi dönüyorum.

NE SÖYLERSEN YÜREKTEN SÖYLE
İçine düşmüşesen tüm çıkmazların
Mesnevi’den Mevlana’dan aşkından söyle
Sıkıyorsa kalbini tüm çıkmazların
Süleyman’ın dilinden kuşundan söyle

Tapduk’ un aynasında görmüş kendini
Yola düşmüş yalnız yıkmış bendini
Ne canını düşünmüş ne de derdini
Yunusun gönlüne düşen har’ından söyle

Taş olmuş yürekler katı bir toprak
Güneşte yetim kalmış titremiş yaprak
Duyduğu acılara ki merhem olmuş Hak
Nesimi’nin kanından renginden söyle

O beden nasıl katlanır böyle bir zulme
Darağacı yükselmiş basık bir göğe
Enel Hak demiş Hallac Hak’kını öğe
Mansur’ un darından dilinden söyle

Ölümün üstüne çöker elde kürekler
Çiçek olup açar yeşeren kökler
Sussun Bi-Vefa diller konuşsun kalpler
Rızkı veren Hak’tan Huda’dan söyle

Can yakarlar hep zulüm yaparlar
Dünya’yı talan edip baştan çıkarlar
Boş hayale dalıp düşte koşarlar
Sen hakikat’ın dilinden hakkından söyle

Öyle ki umut yok can çekişir canlar
Ne vaazlar fayda verir ne de dualar
Dişlileri kırılmış bozulmuş çarklar
Taşan damlalardan suyundan söyle

Makam mevki şan şöhret toprak peşinde
Kazançlar zulüm olmuş lekeler dişinde
Kar’ı olanlar çoktur işler içinde
Sen canların üşüdüğü yürekten söyle

Geceler aysız yıldızsız hiç bir ışık yok
Çırpınır son yapraklar ayaz ve soğuk
Yaşar milyonca insan kendin bilen yok
Şah mısın piyon musun oyundan söyle

Eyub’un sabrından kurdundan söyle
Yakup’ gözünden yaşından söyle
Yusuf’a Züleyha’nın aşkından söyle
Mecnun’un Leylanın aşkından söyle
Kerem’in suyundan Aslı’dan söyle
Veysel’in sazından yoludan söyle
Abdal’a değmeyen taşından söyle
Gönlünden akan arkın suyundan söyle
Söyle ki ne söylersen yürekten söyle
Söyle ki ne söylersen söyle yürekten söyle...

Ekrem SAYGI
16.12.2018 Manisa