3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1409
Okunma

Alay konusu olmuştu çocuk
O yaşa dek arkadaşlarına
Kurşun gibi işliyordu şimdiki durum
Zehir saçıyordu hastalığı onuruna
Her yetim sabahlarında…
Altıncı sınıfa doğru koşmuştu
Hayatın acılı maratonuyla
Anne-baba ayrılığı sonucu
Kendine ev olmuştu
Ona bu kimsesizler yurdu…
Gülüşüyorlardı,
Yurdun diğer çocukları
Aysun’da vardı aralarında
Islak görmek için onun altını
Kaldırıp bakıyorlardı yorganına
Üşüşüyorlardı o an birden
Evrenin tüm karanlıkları bu yüzden
Çocuğun çalkantılı ruhuna
Ve her sabah tanıştığı bir şeydi üstelik
Bu enkaz yüklü dünya !...
Islatmayacaktı
Artık altını
Söz vermişti kendi kendine
Kazanmalıydı bu son savaşı
Yurt birincisiydi derslerinde
Islak biriydi ancak
O mahcup görüntüsüyle…
Düşleniyordu şimdi
Bir duygusal boşlukla
Uyumamalıydı sabaha
Uyuyup çişini yapmamalıydı
Gururuyla beklemeliydi
Sabahı dimdik ayakta
Görmeliydi arkadaşlarının hallerini
Ona baktıklarında…
Bir kurban bayramı hatırladı yine
Kurbanlık almıştı babası
Besmele çekmişti keserken
Hayli yüksek bir sesle !
O zamanlar evde…
İlham vermişti anıları ona
Bulanık düşünceyle bir anda
Koydu baş parmağını
Tahta masanın kenarına
Bismillah !...
Deyip son hızla
İndirdi mutfak bıçağını parmağına
Ve düştü başparmak çırpınarak
Kanlar içinde yere
Gururun doruklarında…
Sevinmişti aksine
Böylesi bir acıya
Yeniden kazanacaktı hem
Aysun’un dostluğunu bile
Kan koymuştu üstelik
Bu onurlu savaşın karşısına
Layık olacaktı bundan böyle
Ellerin bastonu baş parmağına…
Bas bas inliyordu güneş
Henüz süzülürken camlardan
Diş biliyordu belli ki durmadan
Kızıl bir öfke halinde hayata
Kör ışığıyla homurdana,homurdana !..
Donmuştu,
Kesik parmağın soluğu artık yerde
Ama yaşamsızda konuşabilecek halde
Son ölüm uykularındaydı herkes
Bir çocuk uyanıktı ölümlerin elinde
Bekliyordu azalan bir sabırla
Bir çok ölümlere gide gele !...
Geri almalıydı
Umduğu utançları mutlaka
Sabahın kötürüm çığlıklarıyla
Bekliyordu zafer naralarını o
Ne yazık ki bir atımlık canıyla
Bekliyordu
Yatağına gururla kustuğu
Bir avuçluk kanıyla !...
Ve…
Gidiyordu o şimdi ama
Göklere yıkılı bir gurur abidesi gibi yolda
Sirenlerinden tokatların savrulduğu
Bir cehennem ambulansında…
İ.Hakkı Gürcanok
04/09/2008
Kandıra/ KERPE