Ahmet Muhip Dıranas’ın en tanınmış şiiri olan "FAHRİYE ABLA" şiirinden esinlenilerek yazılmıştır.
Şiirde anlatılanlar kurgu değil gerçek yaşam öyküsüdür.
Yıllar önce vefat eden Halil enişteme, annesine ve yakın zamanda sevdiğine kavuşup eşinin yanına defnedilen teyzekızıma Cenab-ı Hak’tan rahmet diliyorum mekânları cennet olsun
inşallah 🙏


HALİL ENİŞTEM 🌾


Halil eniştem vardı; teyzekızımın eşi
Kartal Tibet gibiydi neredeyse kardeşi
Küçükçe dükkanına her gün erken giderdi
Her çeşit ayakkabı gelir tamir ederdi
Namazını kaçırmaz; her zaman şükrederdi
Bazen "Söyle babana; yeniden alsın!"derdi
Ne babacan birisiydin sen, Halil enişte


Eviniz müstakildi; ahşap, iki katlıydı
Pencereler dışarı açılır, kanatlıydı
Anneniz, sen, hepiniz misafirperverdiniz
Güler yüzlü davranır; bizleri severdiniz
Elinizde ne varsa hep ikram ederdiniz
Daha çok siz çağırır; daha az giderdiniz
Ne çok müşfik birisiydin sen, Halil enişte


Mahallede, işinde herkes seni severdi
Hayırsever insandın; ahlakını överdi
Mütevazı biriydin; kim olsa yapar derdin
Her kim yardım isterse, en önce sen giderdin
Doğru olanı yapar, ne de güzel ederdin
İhtiyaç duyduğumda sıkıntımı giderdin
Ne şefkatli birisiydin sen, Halil enişte


Mesleğinden dolayı biraz kilo almıştın
Kalbinde sorun vardı; ameliyat olmuştun
Fazla kiloyu verip sonra şifa bulmuştun
Abdestini alırken yığılarak kalmıştın
Teyzekızım yıllardır hasretinle boğuştu
Yalnız değilsin artık; o da sana kavuştu
Ne sevecen birisiydin sen, Halil enişte

Türkmenoğlu (Şükrü Atay)