Rüzgâr saçlarımda türkü söylesin,
Kalk gidelim dost yurduna ey gönül.
Rıhtımda kalanlar varsın ağlasın;
Kalk gidelim dost yurduna ey gönül.

Aşkın saf hâline aksedelim biz.
Sevdânın deryası olsun şu deniz.
Aynı oymak, aynı kaynak önümüz;
Kalk gidelim dost yurduna ey gönül.

Sevdâ süvârisi olalım gel de.
Vahşi duygu ıslah olsun bu tende.
Aşkın eteğinden tutup da şöyle;
Kalk gidelim dost yurduna ey gönül.

Solmayan dostluklar ruhlara dolsun.
Bu tuhfe Tanrı’dan verilmiş olsun.
Onca aşklar kucağında kurulsun;
Kalk gidelim dost yurduna ey gönül.

Dost yurdu dendi mi yüreğim çıra.
Alıp da demiri edelim fora.
Bu arzuyla yürek dönüşsün kora;
Kalk gidelim dost yurduna ey gönül

“Ne şair yaş döker ne âşık ağlar.”
Diyerek son sözü Çamlıbel bağlar.
Hep geride kalsın, yınnaşık sağlar;
Kalk gidelim dost yurduna ey gönül
*
Ali Rıza NAVRUZ
# ötelerden bir tūrkü