(2)

Ruhumun ahengini görüyorum taşlarda
Aldığım nefes kadar saf basamak basamak
Bir genç kız hünerini işlemiş nakışlarda
Ya hazin bir son demdir ya ebedi yaşamak

Yürür de adım adım varabilse menzile
Vurulur canevinden hakikat vehimlenir
Burda takatsiz kalmak bu yokuşlarda çile
Diz çökerim önünde senin meramın nedir ?

Kâbuslarım dizilmiş her biri sıra sıra
Ölse tarih yeniden yazılır merdivende
Gömsem kör talihimi sığmaz ki asırlara
Mezarım kürek kürek kazılır merdivende

Yol değil köprü değil bahtımın piyangosu
Merdivenler sırtımda çıban olup çıktılar
Yıllardır yokuşlarda emekler her yolcusu
Bir hayalin uğruna yaban olup çıktılar

Sen aşinâ görünen günahımın kamçısı
Sen cennet vaat edip cehenneme tamahkâr
Sen her bir basamakta ecel oku sancısı
Sen tövbekârım diyen hakikatte günahkâr

Yürüdüm sana doğru her mehtabın zamanı
Sustun seneler boyu selam bile almadın
Sen hey gururlu nefsim taş ve kaya yığını
Heyhat direndin bana bir arşın alçalmadın

Ne gecede yüründün ne güneş sana değdi
Yok burda bana ümit muradı mı al tanrım
Ah şu taş merdivenler gür saçlarımı eğdi

Biçare ayaklarım yokuşlarda eğildi
Beni sana götüren yollarına sal tanrım
Bu sana bir mazlumun uhrevi dileğiydi .


k.a.gazioğlu