Bir sır gibi gizledim seni aşk dolu kalbime
Sana bakarken bile şaşıyorum ben halime
Yalnızlığımın kıyısına tutuşmuş ömürden
Ne fayda gelir ki,ateşi tutmayan kömürden

Yaşadığım şeyleri söylesem alay ederler
Sonra dalga geçer gibi bana bakıp gülerler
Bombo kağıtlara çizilen resimleri gördüm
Birde gökyüzüne yazılan isimleri gördüm

Ağlaya ağlaya süründüm hasret duvarında
Her gün kendimi gördüm,ıslak gözler pazarında
Rüyalar nefese hayaller özleme büründü
Bendeki sevgi ve aşk bir gün değil bir ömürdü

İmkansızlar içinde öğrenmiştim ben sevmeyi
İmkansızlar içinde öğrenmiştim ben ağlamayı
Ne dayanacak bir yer vardı ne de tutuacak
Taşa kazınmış özrüme,şimdi kim dönüp bakacak

Bir yürekte bizi kendimize sultan ettiler
Sevgi umup da girdik,hayatı zindan ettiler
Acılarla yaşamak,inan ki ölmekten beter
Mutluluk sizin olsun gözyaşlarım bana yeter