ALDANDIN SEN

Tesadüf’e veriyor;eremiyor sırrına.
Kandil gibi yıldızı; tesadüf mü sandın sen.
Şöyle cevap vereyim;kafandaki soruna.
Güneşe kalsan; dondun yada bittin,yandın sen.

Aslında dönebilsen;kendi öz fıtratına.
Bileceksin kâinat; bırakılmaz bahtına.
Halen ne sürünürsün;çık hakikat katına.
Kulluk için söz verdin;bil nefsine kandın sen.

Nebatat ve hayvanat;ölçü kaçıyor mu bak.
Hayvan çiçek,ot kanat;söyle açıyormu bak.
Şu asılı gezegen;yana uçuyormu bak.
Asıl yaradan varken;iblise inandın sen.

Ana rahminde damla; kapkaranlık yok fener.
Dokuz ay biter sonra;kişi dünyaya döner.
Buna tesadüf demek; nasıl içine siner.
Şimdi herşey tastamam;oysaki bir kandın sen.

Bir can dünyaya gelir;emrinde ana baba.
Onu büyütmek için harcanır bütün çaba.
Her leşe konar ama korur onu akbaba.
Bunları görüyonda;daha ne aldandın sen.

İnsanoğlu ne müthiş; yaratılmış şekilde.
Binler mucize saklı;gözde,kalpte ve dilde.
Doğmamız değilsede;cennete gitmek elde.
Helal olan dururken;harama ne bandın sen.

İki yol var önünde;biri batıl biri hak.
Batıl’a gidecekse;kesilsin kökten ayak.
Nice kavimler böyle;Allah’tan yedi dayak.
Açıkça bir yalana;ne diye abandın sen.


Mustafa YILDIZTEKİN