BU DÜNYA KİMSEYE KALMAZ

Aklın topla boş konuşma,
Bu dünya kimseye kalmaz,
Zalim olana yanaşma,
Bu dünya kimse kalmaz.

Tek kalsamda bu tarafta,
İşim olmaz yanlış safta,
Burnun neden durur kaf’ta,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Unuttun geldiğin yeri,
Para bulduğundan beri,
Kime kalmış bak bir geri,
Bu dünya kimseye kalmaz.

İnsan ol,öyle beklerim,
Yoksa boştur emeklerim,
Deme daha çok eklerim,
Bu dünya kimseye kalmaz.

İnsanlığın zenginliğin,
Haklılığın dinginliğin,
Boşa gider tüm cinliğin,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Kibirlenme şeytan gibi,
Ar,haya’yı atan gibi,
Sende her o yatan gibi,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Adalet’i yıkma sakın,
Kimseye hor bakma sakın,
Kalbe kir’i sokma sakın,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Lafım evvela kendime,
Böbürlenmek ne haddime,
Bakarım yedi ceddime,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Nam’ın duysa yedi düvel,
Gelir alır küçük bir yel,
Geldi geçti bundan evvel,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Mıh çakarım demeyesin,
Yetim hakkı yemeyesin,
Boş sevdaya girmeyesin,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Yetmiş,seksen,doksan,olsun,
Düşman yerle yeksan olsun,
Üç yüz tane aksan olsun,
Bu dünya kimseye kalmaz.

Kanaat et az çok olur,
Hakk dilerse,aç tok olur,
Emanettir,can yok olur,
Bu dünya kimseye kalmaz.


Mustafa YILDIZTEKİN