Giderek tüketiyor zaman denilen bizi
Yürüsek de yolları rüzgar bırakmaz izi
Katmak isterdik değer ulaşılan her gönle
Neredesin arkadaş bak ki dert dizi dizi.

Koşturmadan değil, vefasızlıktan bu zor
İyi niyetlililere insanlar bakıyor hor
Zaten çivisi çıkmış şu dünya zemininin
Anladın mı arkadaş, ben üzgünüm ne için.

Olsaydık hep birlikte, çoğalırdı güzellik
Sen başka diyarlarda, biz bize de hasrettik
Ben senle bulmuştum yol, dirlikti uzanan kol
Uzanan ellere bak, arkadaşsız bitmez yol.

Nasıl da paylaşırdık lokma ve aşımızı
Bulmazdı tasa bizi bu bir can bağlılığı
En yakınlarımız bile dönerken sırtı bize
Omuz verirdik zorda, gülerdi yüzümüz de.

Var mı şimdi böylesi bilemem, pek duymadım
Sele yaşanan dünü asla unutamadım
Biz varken yüreklerde, aşılırdı her zorluk
Söyle bana arkadaş, şimdi neden savrulduk.

Bir cenderedir sanki şu hayata dön bir bak
İlişkiler karmaşık, samimiyetten uzak
Menfaat denilen şey ne de uzaktı bize
Arkadaşım olsaydı, vefa verirdi neşe.

Boş kalmamalı eller, bitsin artık şu dertler
Göz göze gelinirse, bayram eder yürekler
Şu hoyratça bakışın, art niyetli duruşun
Söyle bana arkadaş, bir sonu varmı bunun.

Ne de çok şu kayılpar, insan ne ile yaşar
Makam, mal ve paranın peşinde tüm insanlar
Onlar verir mi huzur, doldurur mu boşluğu
Arkadaş çok özeldir, size katar coşkuyu...

Oğuzhan KÜLTE