Mütavazi olmalıyız. Çünkü gelip geçiçiyiz ve unutulacağız. Hayat başkalarına muvaffakiyetlerimizi anlatmak için geçirilmeyecek kadar kısadır. -- Carnegie
Paylaş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
VAAZ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
VAAZ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Tüm mitolojik satırlar, karakteri gaflete yatmış bir yanılgıdır Gerçeklere kör bakmanın reddi, sadece ölümcül kurgu açlığıdır
insan ne okur ne yaşarda bu denli içten bir okadar da akıcı yazar. tebrik ederim çok beğendim... okuduğum en iyi şiirlerden birisiydi gerçi yazdığınız bütün şiirler çok güzel sevgilerimle...
Keşke bu tarz kavramlar, değerler kullanılmasaydı. Sonuçta şiiri okuyacak olanlar sadece hemfikir olduklarımız değiller. Şiirler çok değişik şekillerde yazılıyorlar biliyorum belkide yaşanmış bir olaydan birebir bizzat yaşadığınız bir diyalogdan, bir olaydan esinlendiniz ve ortaya çıktı bu şiir ama değerlere basmamaya biraz daha dikkat etmeli...
kimin cennet veya cehenneme gideceğini YARADAN-dan başka kimse bilemez. yine size özgü nerde görsem okusam FAİK DANIŞMAN şiiri derim.o kadar tanıdık ki sizi dizelerinizde.kaçamazsınız artık istesenizde.iziniz dizeleriniz bizim için. saygılar.
Özellikle şiirin finali... İlk bakışta tezat görünsede aslında içinde hayatımızın gerçekleri gizli... son günlerde tv lerde yaşananları özetler gibi... Boş vaaz lar...
Her canlı kendinden sorumludur, imam imam,rahip rahip olmakla günah işlemez diye saplantı yapmamak lazımdır, o da canlıdır ve hata yapar ama bir saplantıya kapılıp yaptıklarının doğru olup olmadığını sorgulamazsa işte orada başlar imamın da rahibinde günahı, eğer yürekte Allahın emaneti vücuda eziyet yoksa her canlı cennetliktir...Gerisi hikayedir çok güzel ve anlamlı dizelerdi kardeşim yüreğine sağlık kalemin hep daim olsun...
ben beğendim şiiri,belki bir kereden fazla okudum, ama istedim ki her şey otursun yerli yerine...
bir rahip, bir imam...verilen sıfatlar,kuşanılan görevler...ikisi de din adamı...tahmin ettiğimiz değil etmediğimiz cennette değil mi aspendos...bize din kültürü öğretmenlerimizden bazıları derdi ki:ne kadar ibadet ederse etsin müslüman olmadıktan sonra ,önce cennete giremez.önce bir yanmalı,arınmalı...bazıları da derdi ki,buna kararı veren belli,biz kesin şöyledir diyemeyiz,iman yürekte saklı...
son dediğim en mantıklısı...
hayal etmeye çalışıyorum cenneti ve cehennemi,olmuyor,arkadaşıma soruyorum,sen nasıl hayal edersin ,onun da hayal gücü yetmiyor.acaba diyorum görseydim bir kere,böyle olur muydum kötü vakitlerde. hatta düşündüm :acaba hep mutlu olmaktan cennette sıkılırmıyız diye:)ama oraya ait hiçbir şey bilmiyorum ki...
buradaki çelişki...vaazla üşürken, semaya dönüyorsun.ruhundan düşerken, her şeyden kopuyorsun...
İnsan içindeki peygamberi boş bir beşiğe soğutmaya bırakırken Vaaz, menzile çılgınca yürüyen bir maraton koşucusunda ilerler
okadar haklı ,okadar güzel demişsin ki...vaaz ,bizim kendimize uzaklığımızı dört gözle bekler.biz içimize dönüp bir bakamadıktan sonra,vaaz değil her şey içerisini çeker bizi aspendos...
peki herkesin kendine dönmesi için gerekli koşullar var mı,hepimizin yaşadığı türlü türlü olaylar var,büyüdüğümüz ortam farklı,ben çözemedim aspendos bu işin sırrını...
bilmiyorum doğru anlamışmıyım şiiri,ama hissettiğim,olduğum kadar yorumladım...daha çok şey var içimde ama dökemedim,bukadarını kabul buyur...
ah sevgili faik şu resim, şu kuş, o tesbih, o duruş, ve bu şiir nasıl da hazırlamış emek vermişsin böyle. herşey yerli yerinde bir bütün. ve dizelerin şair dost; anlayana nimet olsun.
Tüm mitolojik satırlar, karakteri gaflete yatmış bir yanılgıdır; derken -ki bir şair olarak kullanılabilirliğinin frkında olduğunu biliyorum. mit ve mit tanrılar yüzünden bir dönem cevap yetiştirmek zorunda kalmıştım. gözüm önce o dizeye takıldı.her dizen ayrı başarı!
"vaaz çılgınlığı" galiba koptuğum yer oldu. şiir acaip keyif verdi. değişik ilginç tadlara bayılırım. sıra dışı bulduğum bu çalışma için teşekkürler arkadaş.
Şiirinin diline bayıldım Faik, sözcük seçimlerindeki yerindelik, düşülkenden fırlayan, yer yer yere düşerken yabancılaşmasına kaldırılan imgeler ve şiirin tümden vurgusu, bir de sonuca ulaşırken işlediğin konu yaşamın diyalektiğinde son dizeyle ne kadar yere sağlam basıyor; -Semaya dönerken bedenim, ruhumdan düşüyorum-
Sanatçı yanımı yine depreştirdin Sevgili Şairim. Şair soluğun hep sürsün Dostum. Dostçakal. Müjdat Eraslan.
buradaki çelişki...vaazla üşürken, semaya dönüyorsun.ruhundan düşerken, her şeyden kopuyorsun...
şiire yapılan harika bir yorum daha..çok tşk.ediyorum
burada ki bir çelişki değil ben zaten semaya dönüyuorum..ama vaaz verenler semayı bilmezken akıl veriyor..ve beni soğutuyor demek istedim sevgileirmle..
buradaki çelişki...vaazla üşürken, semaya dönüyorsun.ruhundan düşerken, her şeyden kopuyorsun...
şiire yapılan harika bir yorum daha..çok tşk.ediyorum
burada ki bir çelişki değil ben zaten semaya dönüyuorum..ama vaaz verenler semayı bilmezken akıl veriyor..ve beni soğutuyor demek istedim sevgileirmle..
Tüm mitolojik satırlar, karakteri gaflete yatmış bir yanılgıdır
Gerçeklere kör bakmanın reddi, sadece ölümcül kurgu açlığıdır
insan ne okur ne yaşarda bu denli içten bir okadar da akıcı yazar. tebrik ederim çok beğendim...
okuduğum en iyi şiirlerden birisiydi gerçi yazdığınız bütün şiirler çok güzel sevgilerimle...