Anam-babam, yol gösterenim,
A’dan Z’ye 29 harfli Alfabem,
Seninle elim kalem tuttu, yüreğim kötülüğü unuttu
Okumayı, yazmayı öğrendim, sayende büyüdüm,
insan oldum, doktor, mühendis, işçi-köylü, emekçi
Asker, yargıç, öğretmen, bilim adamı oldum
Sevgiyi, saygıyı, dostluğu, kardeşliği öğrendim
eğilmedim, bükülmedim, yaprak yaprak yere dökülmedim...

Mevsimler değişti, bahar-yaz-kış derken
Sen büyüdün, ben büyüdüm, aklıma ışık tuttun
Güneş oldun, doğdun ufuktan karanlığı korkuttun
Yağmur oldun cehaletin üstüne yağdın
Başöğretmenim Atatürk’ün izinde yürüdün
O’nun çizdiği yol, yazdığı, okuduğu kitap oldun
Kötülük değil iyilik büyüttün
Savaşa değil barışa meşale tuttun
Bayrağım, vatanım dedin, Cumhuriyet oldun...

İlim dedin, bilim dedin, çağdaşlık dedin
Yolunu kaybeden yolcuya rehber oldun
Yani öğretmenim sen fidanına can verdin
Düşünen akıl, duyan kulak, gören göz oldun
Yedi kıtalı dünyaya uzanan yol oldun, yolcu oldun
Hayatlara renk kattın, ağladın-ağlattın, güldün-güldürdün
Seninle çiçek açtı, meyve verdi dalların...

Evet sevgili öğretmenim, sen acıya derman, sevince müjde
Ruha merhem, probleme denklem
Konuşan dilim, düşünen aklım, aydınlık yüzüm
Onurum, gururum, başımın tacı, zenginliğim
Kutlu olsun dünün, bugünün, yarının...

24 Kasım 2022 “Öğretmenler Günü”
Rukiye Çelik