Sararmışım
Dökülmüşüm hazan bahçelerine
Gün, günden kederli geçiyor
Birazdan akşam olacak
Tüm siyahı üzerimizde gecenin
Senli düşlere yatmalıyım
Bitirmeliyim çaresizliğimi

Gün ışığı gece mavisine çalıyor
Şimdi içimde akşam oluyor
Kuşlar yuvalarına doğru uçuyor
Gel artık
Bitsin içimdeki gece şarkıları
Çal şu kapıyı artık
Gelmezsen bugünde
Durup durup ağlayacağım
Karanlık aynalarda

Biz bu ayrılıklar için mi geldik
Kaderimde kaderimizde mi yazıldı
Hiç bitmeyen gurbet
Ben söylemesem de
İçimde bir söyleyen var
Ayrılığımızın şarkılarını
Kırılmış bir aynada görüyorum gözlerini
Kızıl güneş’in ufkunda mor bir akşam
Mevsimlerim güz rengine çalıyor

Sensiz gezdim sokakları ama seninle
Kalemim ikimizi yazdı gittin gideli
Seni okudum tüm romanlarda
Zaten sendin yazdığım her roman
Anladım ki ; sen benden hiç gitmemiştin
Bir ağlayıp bir gülüyordu zaman
Peşimden gölgen hiç ayrılmıyordu
Gözlerin gözlerimde saklı

Meğer bir hazineymiş dünde kalan
Şimdi çıngıraklı yılanlar sardı etrafımı
Korkuyorum biliyor musun
Yıprattı beni yokluğun, bitirdi
Oysa eskiden güzeldim, şimdi yılgın akşamlar gibi
Mavi okyanuslar gibi olan yüreğim
Şimdi kaynayan volkan gibi... görsen

Kanlı bıçaklı filmler geçiyor gözlerimden
Hani o seninle seyrettiğimiz pembe sahneler
Parlak yıldızlar gök yüzümüzdeki
Meltem rüzgarları esen akşamlarımız
Kim çaldı söylesene hayallerimizi
Seninle gölgemizi unuttuk
Uzak bir diyarda
Susturun şu şarkıları
Biraz gülecekti yüzümüz
Ayrılık rüzgarlarına bıraktık
Mevsimlerimizi


Günay Koçak 23.11.2022