Kişi susadığında gayrimeşru aşkına,
İftira makamından gaydası çok acele,
Zalimliğe vurguna dalar döner şaşkına,
Bilmez yarın korkunun faydası yok ecele.

Doğrudan yana olan her kesime diş biler,
Teröristlikle suçlar, uydurma suçlar iler,
Milli birlik ruhunu korku salarak siler,
Bilmez yarın korkunun faydası yok ecele.

Korkuyu ilaç sanır o kapıldığı derde,
Bahaneyle suç arar suçunu görenlerde,
Zorbalığı hak kılar hukuk olacak yerde,
Bilmez yarın korkunun faydası yok ecele.

Gözlerini iftira attıklarına yumar,
Terörist dediğinden ar etmez medet umar,
Tükürdüğünü yalar, oynar iflaslık kumar,
Bilmez yarın korkunun faydası yok ecele.

Ayrılık vakti geldi, belli ki mevsim güzdür,
Bu nasıl bir karakter, ne utanmaz bir yüzdür?
Böyle ahlaka halkta en güzel söz dümdüzdür,
Bilmez yarın korkunun faydasın yok ecele.

Masaların altında terör arayan mister,
Terörist dediğine yalvarıp destek ister,
Ey millet doğruyu gör, o görmeyene göster,
Bilmez yarın korkunun faydası yok ecele.

Bu ibretlik bir haldir baktığını görene,
Kalbi mühürlenmişe, sağır duymaz köre ne?
O hazırlığı yapar cehennemlik törene,
Bilmez yarın korkunun faydası yok ecele.