bu günlerde daha çok özlem var sana
sanki yönü değiştirilen suyun önünü açacaksın
çiftçiye tohum, ilâç. gübre
ve yer açacaksın


senin gözlerine bakınca gülecek çocukların yüzü
yine elinde tebeşir kara tahta başında
gerçek bir öğretmen olacaksın
işte bu diyecek yeni nesil


babam diyeceğim sana çocuklaşınca
işte o diyeceğim salıncakta sallanan
sevecen insan yüzünle
çocukla çocuk


çok tanıdığım birine benzeteceğim gözlerini
bakışında göreceğim’ bu millet sevilmeye değer’
dürbünle bakmaya gerek yok ’ bu millet uyanacak’
ileride umut var!


güçsüzlerin işidir umutsuzluk
döneklerin gidişi, yar yolda bırakmak
kurtuluşa Türk’ün adım atması yeter
gözlerini çevirip aydınlığa


ordan, karşı ufukta belirecek olan sensin
yine fabrika bacalarının tüttüğü
savaşın bittiği yerden
yeni hedefler göstererek


sen nasıl aranmaz, özlenmezsin Atam
nasıl koşmaz sana bu millet
en baş koltuğa oturtmak için seni
sensiz her zaman boş kalan
o yeri doldurulamayan!..


10. 11. 2018 / Nazik Gülenay