Aktepe’ye kurdum, camdan bir balkon,
Seyrettim doğayı, geçtim kendimden.
Başladım yazmaya, sonbahar sezon,
Seyrettim Orta’yı, geçtim kendimden!

Osman dede yatar, pekte heybetli
Yaylakent el sallar, atmış kasveti
Devrez çayı durmaz, akar cilveli
Kırlangıç sesiyle, geçtim kendimden!

Leylekler göçmüşler, boşalmış yuva
Değişir mevsimler, çarpıcı hava
Cıvıl cıvıl her yan, ruhlara deva
Uzanıp kırlara, geçtim kendimden!

Kekik kokladım, eşimle beraber
Gençlik manileri, okudum ezber
Gözümde canlandı, eski maziler
Düşündükçe dünü, geçtim kendimden!

Yağmurum kokusu, sarmış doğayı
Son dem çiçek kokla, diyor havayı
Gelincikler koşarlar, köşe kıyı
Atıp yüklerimi, geçtim kendimden!

Abuhayat burda, cennet her taraf
Karapazar canlı, ölmez fotoğraf
Eski dostlar aynı, değişmez şeffaf
Kanlıca yolunda, geçtim kendimden!

Mezarlarda eser, manevî hava
Ana baba dostlar, derin uykuda
Bekliyorlar bizi, köşe başında
Hüzün çöktü burda, geçtim kendimden

Köy kasaba sokak, dolaştım çok kez
Belki nasip olmaz, gelmişim son kez
Dağ taşta iz sürdüm, hazırladım tez
Doyasıya baktım, geçtim kendimden!

Kanlıca köyünde, elimde kalem
Kul Ahmed-i yazdım, okusun alem
Kurt kuş her şeyler, verdi bana ilham
Eski mekânlarda, geçtim kendimden!

Ahmet Ali Canbaz