MAZİDEN MİRAS "KÖY ODALARI"

Orta Asya’dan bu günlere kadar gelen "köy odası" kültürümüz, geleneğimiz bu gün ne var’ki unutulup gitmektedir. Köylerimiz de her sülalesinin mutlaka bir odası bulunurdu. Bizim köyümüzde de şimdilerde harabeye dönmüş, bakıma muhtaç yıkık dökük bir iki tanesi zar zor ayakta kalmıştır.

Benim çocuğum da bildiğim kanlıca’da 6 tane oda vardı. Hasangil, Canbazlar, Paşağil, Terziğil, Topuzgil, Sunagil sulalelerine aitti. Şimdi faal olarak bir hasangil odasının dumanı tütmekte hizmet vermektedir.

Eskiden odalar birer misafir hane, kültür merkezleri, önemli günlerde toplantı, ikram ve karar alma yerleriydi.

Hayatımıza giren televizyon sosyal medya gibi yeni nesil buluşlar, insani değerlerimizle beraber bir çok geçmişimize ait güzel meziyetlerimizi ve yapılarımızı da erozyona uğratmıştır.

Güzel Çankırı’mızın, Orta kazası ve Kanlıca mahallemizde de, bu odalar artık son günlerini yaşarken, o eski örf ve adetlerin yaşanması için, gönüllü vatandaşlar bu kültürü hala ayakta tutmaya çalışmaktadırlar.

Allah rızasını gözeten ecdadımız, Köy odalarımızda! Gezi, ziyaret veya iş icabı, Garip, Yolcu, Çerçi, Çoban, Seyyar dişçi, Camcı, Dilenci, Mecnun gibi, uzak veya yakın yerlerden at, eşek gibi binek araçılarıyla veya yayan yolculuk yapanlar, buralarda yaz - kış misafir edilir, ihtiyaçları sülaleler, köylüler veya muhtarlar tarafından karşılanırdı.