Yanar döner olmuş, bu gün dostları
Dost denilecek dost, kimse kalmamış
Kimi mesken tutmuş, şu mezarları
Gönüllerde tat tuz, dostlar kalmamış ..

Kanlıca, Orta’da, var üç beş kişi
Onları bulmakta, has insan işi
Canı en çok yakan, eş dost ateşi
Kalpten kalbi gören, dostlar kalmamış ..

Allah için sevip, canım diyecek
Gece gündüz içten, koşup gelecek
Canı cana katıp, candan sevecek
Ölümüne seven, dostlar kalmamış ..

Kanatlı kapılar, hem tarih şahit
Yılan cıyan dolu, atıyor cirit
Göçmüş Ali, Veli, vurulmuş kilit
Eski yarenlerden, dostlar kalmamış ..

Yuva, Salur, Kısaç, Kalfat, Dodurga
Dost kalmamış hanki, yana baktımsa
Herkes yüklenmiş bir, dert gam tasa
Hal hatır soracak, dostlar kalmamış ..

Kul Ahmed-i der’ki, ne bilsin eller
Selam vermez oldu, söylemez diller
Herkes birbirine, yabancı küsler
Dert sevinç tasa da, dostlar kalmamış ..

(Kul Ahmed-i)
Ahmet Ali Canbaz 05/09/2025